Waarom haat de zonde, maar houdt van de zondaar niet werkt..

Vandaag las ik een artikel in een engels nieuwsblad. Het ging over de houding van de Evangelische Christenen ten opzichte van het homohuwelijk. Over het algemeen is men daar erg op tegen. De leuze van veel Evangelische Christenen is: Houdt van de homoseksuele mens ( de zondaar), maar haat de zonde (de seksuele activiteit dus). Men grijpt terug op een drietal teksten uit de bijbel waaruit men denkt te lezen dat God een ernstig probleem heeft met homoseksualiteit. Vergeten wordt de culturele context waarin deze zaken geschreven zijn. (Bijv. de tempel prostitutie van die tijd). Een context die niet te vergelijken valt met een liefdevolle relatie tussen twee mensen, al dan niet van hetzelfde geslacht die met elkaar willen trouwen en de rest van hun leven met elkaar willen delen. Vergeten wordt ook dat er veel dingen in de Bijbel staan, die vandaag ook door de Evangelische Christenen niet meer als zodanig geaccepteerd worden. Deze zaken worden wel gelezen in de cultuur van die tijd. Denk maar aan de woorden die de apostel Paulus geschreven heeft met betrekking tot de slavernij. Hij vond dat de slaaf zich als goed Christen moest schikken in zijn lot en op de juiste wijze zijn meester moest dienen. Geen Christen zal de slavernij vandaag nog goedkeuren, dus accepteert met een lezen van althans delen van de Bijbel binnen de achtergronden en binnen de cultuur van haar tijd......behalve als het om homoseksualiteit gaat. De vraag rijst dan natuurlijk of deze benadering wel een oprechte benadering is, of dat met de zaken benaderd zoals het hen uitkomt. Ik denk dat het laatste het geval is....hoe oprecht bedoeld misschien dan ook....Een goede zondag allen.....